Köyümüz (8)
ÇOBANKAYA'YA
Sıla rahmi niyeti ile
Başım gözüm diyeti ile
Genç ihtiyar heyeti ile
Bir sel gider Çobankaya' ya
Ana gönlü şad etmek için
Eski günler yad etmek için
Yeni nesle vadetmek için
Bir gül gider Çobankaya' ya
Mevsim bahar olduğu zaman
Gönül aşka geldiği zaman
Toprak coşup güldüğü zaman
Bir yol gider Çobankaya' ya...
Osman BOZDAĞ
14 Mayıs 2017
ILGIN İLÇESİNİN TARİHÇESİ
ADININ KAYNAĞI
Ilgın İç Anadolu ile Batı Anadolu arasında geçiş yolu üzerindedir. M. Ö. 2 bin coğrafyasında adı Pitaşşa, klasik dönemlerde Doğu PHRYGİA, antik çağda Romalılar tarafından ASİA olarak adlandırılan bölge GALATİA, PİSİDİA ve LYKAONİA topraklarının kesişme noktasında bulunmaktaydı. Bizanslılar zamanında ise ANATOLİKON THEMASI içinde yer almaktaydı.
Bölge tarihin ilk dönemlerinden itibaren tüccarlar ve orduların kullandıkları bir alan olmuştur. Hitit ve Arzava ordularının karşılıklı seferleri çoğunlukla bu bölge üzerinden yapılmıştır. 4. Tuthalia nın Arzava seferine giderken yaptırdığı Yalburt su anıtı bunun belirgin bir göstergesidir. Eski bir yerleşim merkezi olan Ilgın'ın o devirlerde TYRİAİON adıyla anıldığını yazılı kaynaklardan öğrenmekteyiz. Selçuklular döneminde kaplıcalarından dolayı AB-I GERM (ılık su) adını aldığını yazılı belgelerden öğrenmekteyiz. Ilgın adının bölgede eskiden çokça yetişen Ilgın ağaçlarından aldığı görüşü de kuvvetli bir ihtimaldir. Yaptığımız araştırma sonucu Hz. Muhammed'in ilk hutbesini okuduğu kütüğün ismininde Ilgın ağacı olması (Arapça ESEL) bu ihtimali kuvvetlendirmektedir. Evliya Çelebi Seyehatnamesinde, Katip Çelebi, Mekki Clement, Huart gibi seyyahlar Ilgın'ın adını Ilıcasından aldığını belirtir. Avrupa tarihçilerinden Harles'in yazdığı eserinde Ilgın adının TİBERYOPOLİS olduğu, Mehmet Edip Bin Derviş'in yazdığı NEHCETÜLMENAZİL adındaki eserinde, Avrupa tarihçisi CHPUT'un eserinde Ilgın adının nereden geldiği kaplıcasının önemi hakkındaki varılan görüşler hep aynı noktada birleşmektedir.
KLASİK ÇAĞLARDA ILGIN
Tarihi araştırmalarda yerleşme yerlerinin tesbiti için zincirleme devam eden yerleşme Geleneğini takip etmekte yarar vardır. Prehistorik çağı oluşturan Paleolitik dönem M. Ö. 1. 000. 000-10. 000, Mezolitik M. Ö 10. 000-8. 000, Neolitik M. Ö. 8000-5500 yerleşmelerine dikkat etmek gerekmektedir.
İşte Ilgın'da ilk yerleşmelerin son Neolitik, Kalkolitik M. Ö. (5500-3000) ve Tunç çağlarında M. Ö. (3000-1200) Ilgın ovasına açılan dere yataklarında vadilerde yoğunlaştığı dikkati çekmektedir. Bu dönemin göller bölgesi kültürleri arasında yakın ilişkiler vardır M. Ö. 2 binden itibaren insanların, savunması kolay olan yerlere yerleşmeye yöneldikleri gördülür Hititlerin batı Anadolu da bulunun Arzava Konfederasyonuyla sürekli mücadele içinde olmasının sonucu 3 Hattuşli'nin Yalburt'u yerleşim merkezi yapması 4. Tuthalia'nında Arzava seferi sırasında yaptırdığı Yalburt su anıtı bunun bir göstergesidir. Yine Ilgın-Kadınhanı yolu üzerinde bulunmuş Köylütolu abidesi bu dönemi yansıtır. Köylütolu abidesi yaptığımız araştırma sonucu Ankara Etnoğrafya müzesine götürüldüğünü öğrendik. Bölgedeki M. Ö. 2. bin yılın siyasi mücadeleri, yerleşim yerlerini etkilemiş yerleşmeler zirai alanlardan çok stratejik noktalara kayma eğilimi göstermiştir. Yalburt ta bulunan 15 ten fazla iri taş bloklor dini ve tarihi konuları açıkladığı tesbit edilmiştir. Hititler zamanında Yalburt ta kurulan Ilgın'ın 4000 yıllık bir tarihi geçmişi ortaya çıkmaktadır. 4000 Yıllık tarih Ilgın'ın kuruluşuna göre yakın bir tarih sayılır yaptığımız araştırma sonucu, Ilgın ve çeresinde 22 adet Höyük mevcuttur. Çayağzı mevkiinde bulunan höyükte yapılan araştırmalarda incelenen keramik parçalarının yazının bulunmasından M. Ö. (4000-3500) 3000 yıl öncesine dayandığı tesbit edilmiştir. Bu tarih Neolitik çağ M. Ö. (7000-6500) yıllarına rastlamaktadır. Bunun sonucu olarak Ilgın'ın 8500-9000 yıllık bir tarihe sahip olduğu ortaya çıkmaktadır.
Phrglerin-Kimmer yenilgisinden sonra kendilerini toplayamaması sonucu batısındaki Lidya güçlenmiş ve Kimmerleri ülkelerinden çıkarmışlardır. Bölge bir dönem Lidya lıların elinde kalmıştır. Daha sonraki dönemlerde bölgede Perslerin hakim olduğu görülür.
BİZANSLILAR DÖNEMİNDE ILGIN
Perslerin Büyük İskender'e yenilmesiyle Anadolu Büyük İskender'in eline geçmiştir. Bergama hamisi olarak Anadolu da kök salan Roma, Bergama nın her başarısından sonra nüfusunu artırmıştır. M. Ö. 138 yılında Bergama kralı olan 3 Attolos bir vasiyetnameyle Bergama şehri dışındaki bütün toprakları Roma'ya bırakmıştır. Bu dönemden sonra da Ilgın'ın Roma ve Bizanslıların eline geçtiğini görmekteyiz. 10. Yüzyılın başlarına kadar bölge Bizans ve Arap ordularının saldırılarına maruz kalmıştır. 956 Yılında Nikephoros Phakus tarafından alınmıştır. Bölge ve Ilgın'da dahil olmak üzere 11. Y. Y. ilkbaşlarına kadar Bizans egemenliği hüküm sürmüştür.
Bölge ilk çağlardan beri bir geçiş alanı üzerindedir. Bölgenin dönemlere göre Hitit-Arzava, Frig-Assur-Kimmer, Grek-Pers, Bergama-Selevkos, Roma-Galat, Roma-Part Bizans-Sasanı, Bizans-Arap ve Bizans-Türk mücadelelerinde önemli bir cephe olması homojen bir halktan çok hareketli heterojen bir nüfusa sahip olduğu izlenimini vermektedir. Hele bu yelpazeye ticaret yollarının geçmesi sonucu tüccarların yerleşmeleri ayrı bir özellik vermektedir. Türkler Anadolu nun fethiyle bölgeye girmişler böyle bir mekanı iskan etmeye başlamışlardı. Bölgedeki Türk dönemi yerleşmelerinin özelliklerini ortaya koymaya çalışarak bu mekanı nasıl kullandıklarını görmeye çalışacağız.
BÜYÜK SELÇUKLULARIN ANADOLUYU FETHİ VE ILGIN
1071 Malazgirt meydan savaşından sonra Anadolu'nun kapısı Türklere açılmıştır. Türklerin hakimiyeti ön plana çıkmış olup fetihler başlamıştır. 1077 yılında Ilgın Kutalmış Oğlu Süleyman Şah tarafından Türklerin eline geçmiştir.
ANADOLU SELÇUKLULARI VE ILGIN
Anadolu Selçukluları döneminde Akşehir'in vilayet olduğunu valisi bulunduğunu Ilgın'ında Honaz vilayetine bağlı olduğunu görmekteyiz. Ilgın 1220 (H. 617) yılında Alaaddin Keykubat tarafından kayın babası Kir Farid'e verildiği 1227 (H. 625) yılında Mengücek oğullarından Erzincan'ın alınmasıyla bölgenin Erzincan ve Erzurum beylerinden Davut Şah'a verildiği görülmektedir. Anadolu Selçuklularının son zamanlarında Ilgın, birkaç vilayetle birlikte gelirlerinin Afyon'daki Sahip Ata oğullarından Tacettin Hüseyin ve Nasrüdd-din Hasan'a verilmiştir. Ancak Sahip Ata oğulları Karaman oğlu Mehmet Bey den Konya'yı kurtarmak için yola çıkmıştır. İki ordu Akşehir ovasındaki Kozağaç köyü civarında karşılaşmış Değirmen çayı yada Adayan çayı olarak adlandırılan savaşın (1275-H. 675) sonucunda Cimri (Siyavuş) ve Karamanoğlu Mehmet bey komutasındaki ordu, Sahip Ata oğullarını yenmiş, bu bölge Çaylak adında bir beye verilmiştir.
KARAMANOĞULLARI DÖNEMİNDE ILGIN
Bölge Selçuklulardan sonra kısa bir süre Karaman oğulları yönetimine geçmiştir. Ancak Moğol tehlikesi üzerine Karaman oğlu Mehmet Bey Konya'ya geri dönünce, Sahip Ata'nın küçük oğlu Hasan Bey bölgeyi tekrar ele geçirerek Emir Çaylak'ı idam etmiştir. 1302 (H. 702) Tarihinde Eşrefoğullarının başına geçen Mehmet Bey tarafından bölge ele geçirilmiş bu dönem Hamitoğullarından Dündar Bey tarfından alınana kadar 1327(H. 728) devam etmiştir. 1374'de bölgenin 80. 000 altın karşılığı Hüseyin Bey tarafından satılmasıyla hakimiyet Osmanlılara geçmiştir.
Daha sonra Osmanlı padişahı 1. Murat Hüdavendigar kızı Nefise Hatun'u KaramanOğlu Mirza Halil Beyzade Alaaddin Beye vermiştir. Böylece Ilgın-Akşehir ve bölge mülha-Katıyla birlikte Mehir olarak Nefise Sultan'a verilmiştir. 1. Murat Rumeli de fetihler yaparken damadı Karamanoğlu Alaaddin Bey bu durumu fırsat bilerek bölgeyi elde etmiştir. Osmanlılar, Yıldırım Beyazıt zamanında 1391 yılında Ilgın ve çevresini tekrar gerialmışlardır. Yıldırım Beyazıt'ın 1402 yılında Ankara savaşı'nda yenilmesi sonucundaTimur Karamanoğullarına eski topraklarını geri vermiştir. Bir süre Karamanoğlu İshakBeyin yönetiminde kalan Ilgın, Osmanlı ordusu ile Ermenek bölgesinde yapılan savaşta İshak Bey yenilir, kardeşi Pir Ahmet Bey Konya'da dedelerinin tahtına geçerek, ”şükranNişanesi” olarak Ilgın, Beyşehir, Akşehir ve Sıklanhisar'ının anahtarlarını kıymetli hediyelerle beraber Köse Hamza Beyle, yüksek hakimiyetini ve himayesini kabul ettiği Fatih Sultan Mehmet'e 1463(H. 867)verilmiştir. Bölge daha sonra Osmanlı devletinin Karaman Eyaletine bağlı Akşehir ve Konya kazaları içinde yer almıştır. Karaman Eyaletinin başında bulunan Karamanoğlu Pir Ahmet Bey'e Fatih Sultan Mehmet Konya iç Kalesinin tekrar yapılmasını emretmişti, Karamanoğlu Pir Ahmet Bey bunu hoşgörmeyerek kendi iç siyasetine bir çeşit karışma sayıyordu. Evvela içinde kaplıca bulunan Ilgın'ı Fatih Sultan Mehmet'ten geri istedi. Böylece verdiği sözü bozmaya başladı Konya iç kalesinde çalışanları öldürttü.
OSMANLI DEVLETİ DÖNEMİNDE ILGIN
Karamanoğlu Pir Ahmet'in davranışı sonucu Fatih Sultan Mehmet'le arası açılmış bunun üzerine Fatih Sultan Mehmet, Karamanoğlu Beyliğine son vermeye karar vermiş, Divan-ı toplayarak Sadrazam Mahmut Paşayı Karaman seferine memur etmişti.
1466 Yılında Sadrazam Mahmut Paşa komutasında 60. 000 kişilik bir ordu Karaman üzerine yürüdü. Akşehir Sadrazam Mahmut Paşaya kendiliğinden teslim oldu. Ilgın üzerine yürüdü, Karamanoğlu Pir Ahmet Beyin ordusuyla Çiğil'de savaştılar. Akşehir ve Ilgın bölgesi Osmanlı hakimiyetine alındı. Daha Sonra Çiğil savaşı sırasında bozguna uğrayan Karamanoğulları , Konya bölgesinde Turguttoğullarıyla birleşerek Konya kalesi önlerinde Osmanlı ordusuna tekrar yenildi. 1468 (H. 872) Yılında Konya bölgesi kesin olarak Osmanlı hakimiyetine girdi.
Fatih Sultan Mehmet, Gedik Ahmet paşaya bölgenin genel bir evkaf ve emlak tahririni yaptırmıştır. Tahriri büyük Türk alimleri Muslih-iddin ile Kasım yapmışlardır.
Defterde Karaman ili İl, Karaman ili vilayetlere ve iki nahiyeye ayrılmaktadır. Ilgın da bu vilayetler içinde yer almaktadır. Vilayetler şunlardır. 1-Konya 2-Larende 3-Seydişehir 4-Bozkır 5-Beyşehri 6-Akşehir 7-Ilgın 8-Niğde 9-Suca-Ed-Din ve Anduğu 10-Ürgüp 11-Ereğli 12-Aksaray 13-Koçhisar
Nahiyeler:1-Karahisar 2-Develü
Fatih'ten sonra 1493(H. 907) yılında 2. Beyazıt zamanında Karaman ilinin ikinci bir Tahriri yapılmış, tahriri Hatip oğlu şöhretiyle tanınan Nasuhzade Haydar yapmış defteri de hattat Ali yazmıştır. Karaman İli o zaman Karaman vilayeti olarak adlandırılıp 15 Kazaya ayrılıyordu.
1-Konya, 2-Bolvadin, 3-Çimeneli, 4-Akşehir, 5-Ilgın, 6-Niğde, 7-Anduğu, 8-Ürgüp, 9-Ereğli, 10-Aksaray, 11-Koçhisar, 12-Kayseri, 13-Ermenek, 14-Mut, 15-Gülnar.
Ilgın Anadolu yaylasının ortasında olması nedeniyle tarihin Anadolu ya yönelen her çeşit düzene giren ve Osmanlı döneminde 150 akçelik bir kaza olup, Asker taifesinin çokluğundan dolayı Sipahi Kethüda yeri bulunduğuna ve bir yeniçeri serdarı tarafın dan idare edildiği tespitlerimiz içerisindedir.
4. Murat 8 Mayıs 1637 de Bağdat seferine çıkmış Akşehir yoluyla Ilgın'a gelerek kaplıcanın karşısındaki Koca çayırda otağını kurarak bir saray yaptırmıştır. Sarayın nasıl ve ne sebeple yıkılıp yok olduğu bilinmemektedir.
Ilgın'ın tarihi Osmanlı döneminde de büyük önem arz etmektedir.
HOŞGELDİNİZ
Gel dediniz geldim, dur derseniz duramam,
Adım Cemal, düşünceme koşum vuramam,
Heyecanlıyım, titriyorum, tek tek isim sayamam,
Hoşgeldiniz misafirler, Yalburt Yayla Şenliği'ne.
Sarı keçili, honamlı, kara keçili, hayta, yörüklerin tümüyüz.
Yalburt yaylamızın kekiği, yavşanı, kirmanoto, gülüyüz,
Sevgi, saygı vardır bizde, Türk Oğuzlar özüyüz,
Hoşgeldiniz siz yarenler, Yalburt Yayla Şenliği'ne.
Değer veririz alim insana, bakmayız başındaki sarığa,
Değer veririz elbet, çobanımızın ayağındaki çarığa,
Çobankaya köyümü, yaylamı sorun ağalar bu yörüğe,
Hoşgeldiniz siz canlarım, Yalburt Yayla Şenliği'ne.
Çıkarız biz yaylamıza, yaylada çadırlar kurarız,
Üç beş yörük bir olunca, biz çağlarız coşarız,
El ele, omuz omuza, nice dağlar aşarız,
Hoşgeldiniz bölem, cicem, emmim, ebem Yalburt Yayla Şenliği'ne.
Pek de hırçın eser, Yalburt yaylamızdan bir acı poyraz,
Haydi gençler, çocuklar, oğlanlar, kızlar neşelenin biraz,
Poyraz değil kopsa tufan, benim Çobankayalım yine durmaz,
Hoşgeldiniz dayım, amcam, can hocam Yalburt Yayla Şenliği'ne.
Hoşgeldiniz Ankara'dan, İzmir'den, İstanbul'dan, Konya'dan,
Hoşgeldiniz Karaman'dan, Denizli'den, Adana'dan, Afyon'dan,
Hoşgeldiniz Bilecik'ten, Aksaray'dan, Antep'ten ve Maraş'tan,
Hoşgeldiniz can kardeşim yörükler, Yalburt Yayla Şenliği'ne.
Cemal TOPBAŞ
27 Mayıs 2007
AH NE GÜZELDİR O BENİM KÖYÜM
2007 yılında kuruldu dernek,
Bu dernek olmalı herkese örnek,
Bu güzel kardeşliği burada görmek,
Ah ne güzeldir o benim köyüm.
Mayıs ayı oldu toplantı günümüz,
Herkes duymalıdır bu şanlı ünümüz,
Görmeye değer böyle güzel bir düğünümüz,
Ah ne güzeldir o benim köyüm.
Beleni çıkınca göründü köyüm,
Toplanmış kardeşlerim hep benim soyum,
Seninle gider kardeş o güzel huyun,
Ah ne güzeldir o benim köyüm.
O benim köyümün ovasında yavşanlar biter,
Dağında, bayırında kekikler kokar,
Yüksek kayalarında keklikler öter,
Ah ne güzeldir o benim köyüm.
O benim köyüme dedelerim kazmıştır kuyu,
O kuyudan çıkmış zemzem gibi tatlı suyu,
O suyu içenlerin güzeldir huyu,
Ah ne güzeldir o benim köyüm.
Hiç bir gül benzemez köyümün gülüne,
Aşk sevgiden gelir bunlar benim dilime,
Bu aciz olsun seni yaratan mevlamın yoluna,
Ah ne güzeldir o benim köyüm.
Baki ÇAKAL
23 Mayıs 2007
NE GÜZELDİR O BENİM SERİN YAYLAM
O benim yaylamın çevresindeki sıra dağları,
Ama yoktur yemiş veren ağaçları, bağları,
Ama pek güzel olur o baharın çağları,
Ne güzeldir o benim serin yaylam.
O yaylama Derviş dedem yaptı mandırasını,
O yaylama Vahid dedem yığdı kındırasını,
O yaylamda Ali Baba yaptı kongresini,
Ne güzeldir o benim serin yaylam.
Bazı komşularım Gözlek, Armut, Halaç taşınır,
Çokları da bu zahmetten kaçınır,
Ama orada kimya otu biçilir,
Ne güzeldir o benim serin yaylam.
Bir zamanlar pek çok idi Köseler'in keçisi,
Rahmetlerde o cıbaların kaçışı,
Çok zor idi o gün çoban Osman'ın işi,
Ne güzeldir o benim serin yaylam.
Kardeş ister müze taşlarını görmek,
Hem gezip biraz orada durmak,
Ama izin verirse merhum bekçi Gırlak,
Ne güzeldir o benim serin yaylam.
Kardeşlerim sözü buracıkta keselim,
Bu davete gelmeyene küselim,
Neden gelmen kardeş; bu köy, bu yayla senin,
Ne güzeldir o benim serin yaylam.
Baki ÇAKAL
27 Mayıs 2007
ÇOBANKAYA
Çobankayam, Yalburtum, vatanım benim,
Kara dağına, Ak taşına kurban olurum.
Hasreti bağrımda yatanım benim,
Asırlık yaşına kurban olurum.
Bir kuru merhaba yetmez, inan ki;
Selamınız bile kutsaldır belki,
Her biriniz birer pırlanta sanki;
Sizi yaradana kurban olurum.
Emmiler, dayılar, dostlar, erenler,
Öksüzüne, yetimine kanat gerenler,
Memleket sevdamıza gönül verenler,
Ben sizin sevdanıza kurban olurum.
Analarım, bacılarım esas hak sizin,
Bu davada emeğiniz elbet çok sizin,
Hanımlıkta üstünüze asla yok sizin,
Üstün vasfınıza kurban olurum.
Cemal TOPBAŞ
23 Aralık 2007
| ADI SOYADI | GÖREV YAPTIĞI YILLAR | |
| Abdil GÜÇLÜ (Abdiloğlan) | ............. | 24 Aralık 1944 |
| Mehmet DEMİR (Goca Mehmet) | 25 Aralık 1944 | 27Ağustos 1945 |
| İbrahim TOPBAŞ (Goca İbrahim) | 28 Ağustos 1945 | 14 Eylül 1945 |
| Musa BİLİR | 15 Eylül 1945 | 22 Nisan 1946 |
| Mustafa GELİR | 23 Nisan 1946 | 15 Haziran 1950 |
| Mehmet BAHAR | 16 Haziran 1950 | 08 Aralık 1952 |
| Ali SAĞLAM (Hatıp Ali) | 09 Aralık 1952 | 05 Ocak 1955 |
| Mehmet KÖSE | 06 Ocak 1955 | 30 Nisan 1957 |
| Abdil GÜÇLÜ (Abdiloğlan) | 01 Mayıs 1957 | 04 Mart 1959 |
| Veli ERTAN | 05 Mart 1959 | 31 Mart 1961 |
| İbrahim TAŞ | 01 Nisan 1961 | 07 Haziran 1962 |
| Mustafa SAĞLAM (Hacıdede) | 08 Haziran 1962 | 07 Aralık 1968 |
| Süleyman DEMİR | 08 Aralık 1968 | 29 Eylül 1969 |
| İsmail DEMİR | 30 Eylül 1969 | 24 Ekim 1969 |
| Süleyman SAĞLAM | 25 Ekim 1969 | 29 Nisan 1971 |
| Mehmet BOZDAĞ | 30 Nisan 1971 | 02 Mayıs 1974 |
| Mustafa GÜÇLÜ (Topal Hacı) | 03 Mayıs 1974 | 15 Kasım 1974 |
| Mehmet Ali SAĞLAM | 16 Kasım 1974 | 28 Eylül 1975 |
| Musa ERTAN | 29 Eylül 1975 | 12 Kasım 1976 |
| Mehmet Ali SAĞLAM | 13 Kasım 1976 | 16 Nisan 1989 |
| Yusuf ERTAN (İsmet) | 17 Nisan 1989 | 30 Ekim 2003 |
| Ali DEMİR | 31 Ekim 2003 | 27 Mart 2004 |
| Hüseyin AY (Arap) | 28 Mart 2004 | 29 Mart 2009 |
| Ali DEMİR | 30 Mart 2009 | 31 Mart 2019 |
| İsmail BİLİR | 01 Nisan 2019 | Devam Ediyor |
ÇOBANKAYA (ŞUHUT) KÖYÜ
|
Konya ili Ilgın ilçemizin 17.km kuzey doğusunda, Konya iline uzaklığı 105 km, Ilgın ilçesine 15 km uzaklığında Karadağ, Bağ tepesi ve Gavur dağı arasında düz ve kıraç bir arazi üzerinde kurulmuş 124 haneli, 2000 yılı nüfus sayımına göre 369 nüfuslu bir köydür.
Köyün tarihi hakkında kesin bilgiler bulunmamasına rağmen, çevrenin en eski köylerinde biridir. Yalburt yaylası ve Hitit yazılı kayaları eski adı Şuhut olan köyün 8 km kuzeyindedir. Köyde hayvancılığın yaygın olması ve bölgenin kayalık dağlarla çevrili olması nedeniyle kesin olmamakla beraber resmi kayıtlarda 1967 olmakla beraber 1957 yılında köyün adı Çobankaya olarak değiştirildiği bilinmektedir. Rivayete göre, Osmanlı döneminde bu köyde bir Yörük beyliği vardır. Askere gidecek yöre gençlerinin Şuhut Beyliğine gelerek “Ak-Kara” çektikleri, “Ak” çekenin o dönem için askere gitmediği anlatılmaktadır.
Yalburt, Ağıllar, Armudun Burnu, Vahit' in kuyu mevkiindeki eski mezarlık, köyün güneyinde Gavur mezarları köyün ören yerleridir. Ayrıca köy içindeki Hüyük tepesi sit alanıdır. Yalburt, Hüyük tepesi ve Boztepe'deki Hüyük bir üçgen oluşturmaktadır. Eski zamanlarda bölgenin bu konumu sayesinde, Karaköy' deki Çetminin Kale, Ağlar Köyü ve Ilgın arasında ateşle haberleşme gerçekleştirildiği rivayet edilmektedir.
Toprak damlı geniş avlusu bulunan evlerde yaşayan halkın geçim kaynağı tarım ve hayvancılıktır. 35000 dekar merası vardır. Köyde üretilen süt, sütçülere satılmaktadır. Ayrıca üretilen peynir, Ilgın pazarında satılır ve aile içinde tüketilir. Hayvancılığın gelişmesi için 1 boğa damı ve 3 adet köy boğası vardır. 40000 dekar ekilir arazisi vardır. Buğday, arpa, nohut, kimyon mercimek üretilir. Az miktarda özel çabalarla kuyu suları ile şeker pancarı da üretilir. Köyde 80 traktör, 2 kamyonet, 2 minibüs, 50 özel otomobil vardır. Köy konağı, ziraat grup teknisyenliği binası, selektör binası bulunan köyde Çevre Bakanlığı'nın katkılarıyla yapılan tuvalet mevcuttur. Ayrıca kapatılmış 2 mermer ocağı vardır. Aktaş mevkinde çıkarılan camın ham maddesi işlenmek üzere fabrikalara taşınmaktadır. 2 sınıflı 2 lojmanı olan bir okulu, bir cami, bir imam, bir imam evi vardır.
Yukarı mahalle, Aşağı mahalle ve Karadağ mahallesinde yaşayan sülale isimlerinden bazıları; Adıgüzeller, Ali Babalar,Ali Beyler, Beyler, Beyinoğulları, Çakallar, Dervişler, Eminecikler, Faki Oğulları, Guldurlar, Güloğullar, Hacı Hafızlar, Hatice Bacılar, Haytalar, Halil Ağalar, Hüsnüler, İbrahim Çavuşlar, Kara Beyler, Kara İbrahimler, Kara İmamlar, Kara Fatılar, Kara Veliler, Koca Mehmetler, Körler, Köseler, Mustafa Çavuşlar, Neziveler, Osmanlar, Osman Çavuşlar, Patırlar, Sarı Ahmetler, Savranlar, Süleyman Çavuşlar, Taş Çeneler, Ümmetler, Vahitler ve Yavaşlardır.
Arazi yapısı, fazla engebeli değildir ve kıraçtır. Erozyonun önlenmesi ve çevrenin güzelliği açısından ağaçlandırma çalışmaları mutlaka yapılmalıdır. İçme suyu Yalburt' tan ve 2 Km kuzeyde Bağ tepesi mevkinde Köy Hizmetleri'nin 1986 yılında açtığı sondaj kuyusundan dalgıç pompa ile depoya alınarak kapalı şebekeyle evlere dağıtılmaktadır. Hayvanların sulanması için her evde sondaj suyu mevcuttur.
Köyün Sorunları: Hitit yazılı kayalarının bulunduğu sit alanına giden 8 km'lik yolun asfaltlanması, Sağlık Ocağı ve Ziraat Grup Teknisyenliğinin personelinin tamamlanması. Arazilerin sulu tarıma geçirilmesi, Merkez köy olması nedeniyle ilköğretim 2. kademeyi kapsayacak şekilde bir ilköğretim okulunun açılması.